Zakres problemów kwalifikujących do psychoterapii



Zakres problemów, z jakimi mogą zgłaszać się osoby potrzebujące pomocy:

•    Stany depresyjne
Depresja jest bardzo rozpowszechnioną dolegliwością, którą można latami ignorować lub  nawet uważać za odmianę charakteru czy sposobu bycia. Depresja może być stanem, który mija i powraca co jakiś czas, ale może też mieć postać permanentną, głęboką i czasem też będącą zagrożeniem dla życia. Stan depresyjny wiąże się z zahamowaniem życia wewnętrznego, który najbardziej przypomina smutek, ale właściwie jest w pewnym sensie stanem martwoty i obojętności. W depresji właściwie nic się nie czuje, wszystko jest nijakie. Przejawia się to również na zewnątrz. Osoba w depresji wycofuje się z życia, z codziennych wcześniej lubianych aktywności, nie ma ochoty spotykać się z ludźmi, zamyka się w sobie. Prezentuje się, jakby była w żałobie po stracie bliskiej osoby, ale okazuje się, że w rzeczywistości takiej straty nie było. Poczucie straty w tym przypadku dotyczy wnętrza. Właśnie wewnątrz znajduje się jakieś puste miejsce, które nie może zapełnić się życiem. Towarzyszą temu często bardzo krytyczne, surowe i dręczące myśli o sobie, które w skrajnych przypadkach przybierają postać myśli samobójczych. Depresja jest stanem pozostawania w martwocie i znieruchomieniu.
•    Zaburzenia lękowe
Lęki napadowe – zwykle źródłem jest jakieś znaczące przeżycie z przeszłości, w którym wystąpiła silna reakcja lękowa. Z czasem jednak gwałtowne pojawianie się lęku występuje w bardzo różnych sytuacjach. Wystarczy jakiś z pozoru nieznaczący czynnik, który nawet jest poza świadomością a jednak wywołuje silną, gwałtowną reakcję lękową.
Fobie, są postacią lęku, który jest ściśle powiązany z jakąś konkretną sytuacją, miejscem. Lęk powtarza się zawsze w tych sytuacjach czy miejscach, czy przy tych konkretnych osobach.
Zaburzenia obsesyjnokompulsywne, dręcząca myśl realizuje się w dręczącym działaniu. Zwykle myśli są podszyte lękiem przed czymś, co jest interpretowane jako coś złego, więc żeby się pozbyć lęku z powodu np. nieporządku, trzeba sprzątać, albo żeby przestać się bać popełnionych błędów, trzeba stale sprawdzać, co się napisało, powiedziało itp.
Zespół stresu pourazowego – źródłem lęku jest jedna lub wiele powtarzających się sytuacji, które są przeżywane jako zagrażające, na granicy wytrzymałości emocjonalnej. Osoba przeżywająca lęk tego rodzaju, mimo że już nie znajduje się w sytuacji zagrażającej, może przeżywać emocje z takim natężeniem jak w minionym momencie, może widzieć prawie te same obrazy, mieć koszmarne sny na ten temat i cały czas boi się powtórzenia takiej sytuacji , przeżywa ją w swoim umyśle wielokrotnie i nie może oderwać się od tych wspomnień. Czasem nie jest w stanie zajmować się zwykłymi sprawami życiowymi z powodu prześladujących wspomnień.
Ostra reakcja na stres jest przeżywaniem lęku, który zazwyczaj jest w takim natężeniu, że dezintegruje w mniejszym lub większym stopniu funkcjonowanie, może wiązać się z częściową utratą kontaktu z rzeczywistością albo silnie zafałszowanym przeżywaniem rzeczywistości.
Lęk uogólniony, może przyjmować postać przeżywanego ciągle niepokoju z większym lub mniejszym natężeniem, który jest właściwie stanem permanentnym, nie wiążącym się z czymś konkretnym.
•    Zaburzenia osobowości
Zaburzenia osobowości mogą mieć bardzo różną postać w zależności od wewnętrznej konstrukcji osoby, która determinuje obraz tych nieprawidłowości.
Osobowość paranoiczna. Może więc w zaburzeniach osobowości dominować ciągłe przekonanie i odczuwanie wrogości ze strony innych osób. Stale ktoś wydaje się nieżyczliwy, nielojalny, wykorzystujący, mimo że realność nie dostarcza potwierdzenia, a jednak ten rodzaj przeżywania zmusza do ciągłej nieufności wobec świata.
Osobowość schizoidna .Czasem jednak zaburzenia osobowości mogą manifestować się w postaci silnego introwertyzmu, zamknięcia się w sobie, wycofania. Osoby takie nie odczuwają silnej potrzeby przebywania z innymi, wymieniania się myślami, uczuciami. Często wolą być same a wśród ludzi czują się zagubione, nieporadne, wyraźnie jest im niekomfortowo.
Osobowość z pogranicza (borderline). Zdarza się jednak, że zaburzenia osobowości pojawiają się w postaci dość gwałtownej. Osoba taka sprawia wrażenie nie panującej nad swoim życiem. Nie może ustabilizować swojej linii życiowej, często rzuca szkołę czy pracę lub zmienia je w sposób impulsywny. Podobnie z relacjami, które są bardzo trudne często zrywane a czasem zupełnie przypadkowe. Zazwyczaj pojawia się tendencja do samouuszkadzania się i destrukcyjnego używania substancji psychoaktywnych. Bardzo często osoby z tym typem zaburzeń osobowości degradują się życiowo.
Osobowość narcystyczna. Inaczej wygląda sprawa, kiedy problemy osobowościowe polegają na skupieniu się na własnej osobie. Można powiedzieć, że ktoś z takimi zaburzeniami osobowości widzi tylko siebie a reszta świata służy do użycia dla własnych potrzeb. Wtedy bardzo trudno jest mieć satysfakcjonujące bliskie relacje z ludźmi.
Osobowość antyspołeczna. W innym przypadku tych zaburzeń może pojawiać się antyspołeczna postawa, która często przejawia się w braku poszanowania norm międzyludzkich, też prawnych. Osoba przejawiające te problemy chce ustawić świat według własnych norm i wybierać, co jej pasuje a co nie, kiedy przestrzega zasad a kiedy nie.
Osobowość histeryczna. W kolejnej odsłonie zaburzeń osobowości pojawia się niezdrowy sposób funkcjonowania w relacjach międzyludzkich polegający na tym, że nie ma możliwości bezpośredniego kontaktu i komunikowania potrzeb, pragnień czy uczuć ale pojawia się demonstracja, teatralne odgrywanie różnych stanów, które ma wymusić na otoczeniu odpowiednią reakcję. Pozwala być wtedy w centrum uwagi, uzyskiwać różne przywileje czy też czuć się dzięki temu kimś ważnym, wartościowym.
Osobowość unikająca. Można też spotkać postać zaburzeń osobowości, w której najbardziej widoczną cechą jest unikanie
np. różnych decyzji, działania, wyrażania uczuć, jednoznacznego zdania, na nic nie można się umówić, zawsze jest jakieś 'ale’.
Osobowość zależna. W innej odmianie zaburzeń osobowości mamy do czynienia ze skrajną zależnością. Osoba taka nie może podjąć własnej decyzji bez konsultacji z kimś, kto jest dla niej ważny. Nie może sama myśleć, samodzielnie budować swojego życia, jest cały czas wpatrzona w swoją ważną osobę i na podstawie jej reakcji dokonuje życiowych wyborów.
•    Zaburzenia odżywiania
Zaburzenia odżywiania mogą przyjmować różną postać i różną skalę. Mogą się prezentować jako jadłowstręt psychiczny czyli anoreksja, odmowa jedzenia lub jako bulimia czyli permanentne naprzemienne objadanie się i wymiotowanie tym, co właśnie zostało spożyte. Doprowadzanie się do stanu otyłości, kiedy nie ma powodów biologicznych zaburzeń metabolizmu jest również zaburzeniem odżywiania. Jedzenie tylko pewnych produktów może również mieć taki charakter, chociaż może też zahaczać o problemy związane z uzależnieniem. Generalnie w zaburzeniach odżywania mamy do czynienia z problemem zależności i niezależności oraz przesadnej kontroli lub jej braku. Podobnie jak inne problemy emocjonalne również i te przejawiające się w patologicznym sposobie odżywiania się wynikają z zakłóceń we wczesnych, bliskich relacjach z dzieciństwa.
•    Zaburzenia emocjonalne w postaci dolegliwości somatycznych
Kiedy brakuje słów, żeby opisać czy wyrazić swoje uczucia w myślach i zastanawiać się nad nimi czy też je analizować, a potem je wypowiedzieć, wtedy z pomocą przychodzi ciało. Staje się ono przestrzenią, w której  mogą się umiejscowić nasze trudne uczucia, konflikty, dylematy. Wedy pojawia się ból lub choroba, które są zamiast tego, co mogłoby się pojawić w umyśle. Może to być ból kręgosłupa albo silne bóle głowy czy wręcz choroby takie, jak wrzody żołądka, astma, choroby skóry itp.
  •   Kryzysy życiowe

Każdy człowiek w swoim życiu przechodzi różne sytuacje kryzysowe. Mogą to być zmiany, nawet te przewidywane i pożądane, ale jednak trudne. Kryzys pojawia się często w momencie straty czegoś lub kogoś, straty pracy, zdrowia, bliskiej osoby.  Sytuacja przedłużającej się dezintegracji, trudności w funkcjonowaniu i ponownego poukładania sobie życia, wymagają wsparcia i pomocy psychoterapeutycznej.

tel. 503 122 248

Dodaj komentarz